Co to jest zapalenie gruczołu krokowego? Przeanalizujemy przyczyny wystąpienia, diagnostykę i metody leczenia w artykule lekarza urologa z 28-letnim stażem.
Definicja choroby. Przyczyny choroby
Zapalenie gruczołu krokowegoJest procesem zapalnym tkanki gruczołu krokowego, któremu towarzyszy ból w dolnej części pleców, krocza lub okolicy miednicy, a także zaburzenia pracy dolnych dróg moczowych.
Gruczoł krokowy (prostata) odnosi się do męskiego układu rozrodczego. Znajduje się przed odbytnicą, poniżej pęcherza i otacza cewkę moczową (cewkę moczową). Dlatego, gdy gruczoł krokowy ulega zapaleniu, uciska cewkę moczową, co dalej prowadzi do różnych problemów z oddawaniem moczu. Główną funkcją prostaty jest wytwarzanie wydzieliny (płynu), która jest częścią nasienia i upłynnia ją w celu zapewnienia prawidłowej ruchliwości plemników.
Stany patologiczne gruczołu krokowego, takie jak rak lub łagodny rozrost, występują częściej u starszych pacjentów. Zapalenie gruczołu krokowego różni się tym, że dotyka mężczyzn w każdym wieku, ale najczęściej choroba występuje u mężczyzn w wieku rozrodczym (od 8 do 35% przypadków).
Zapalenie gruczołu krokowego występuje najczęściej w praktyce urologa. Może wystąpić nagle (ostro) lub stopniowo, a jej objawy są stałe i długotrwałe (przewlekłe). Postać przewlekła jest znacznie bardziej powszechna niż ostra. Przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego zajmuje piąte miejsce wśród dwudziestu głównych rozpoznań urologicznych.
Zapalenie gruczołu krokowego może być chorobą niezależną lub może być połączone z łagodnym przerostem gruczołu krokowego i rakiem gruczołu krokowego. W ostatnich latach nastąpił spadek częstości występowania zapalenia gruczołu krokowego w populacji mężczyzn: jeśli w 2012 r. zapadalność wynosiła 275 na 100 tys. populacji, to w 2017 r. zapadalność pierwotna wynosiła 203 na 100 tys. populacji.
Przyczyny rozwoju zapalenia gruczołu krokowegosą bakteryjne (zakaźne) i niebakteryjne (niezakaźne).Zakaźne zapalenie gruczołu krokowegonajczęściej u mężczyzn w wieku poniżej 35 lat. Najczęściej tę postać choroby wywołują drobnoustroje Gram-ujemne, zwłaszcza enterobacter, E. coli, ząbkowanie, Pseudomonas i proteus, a także infekcje przenoszone drogą płciową, takie jak gonokoki, chlamydia itp. Bardzo rzadko może wystąpić zapalenie gruczołu krokowego na prątki gruźlicy. W przewlekłym bakteryjnym zapaleniu gruczołu krokowego spektrum patogenów jest szersze i może obejmować patogeny atypowe. Należy pamiętać, że przewlekłe bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego jest chorobą polietiologiczną, czyli może mieć kilka przyczyn.
Czynniki przyczyniające się do rozwoju stanu zapalnegow gruczole krokowym:
- choroby przenoszone drogą płciową;
- stany niedoboru odporności;
- biopsja prostaty;
- inwazyjne manipulacje i operacje;
- Styl życia;
- biegunka, zaparcia;
- kontakty homoseksualne;
- częsta zmiana partnerów seksualnych;
- siedzący tryb życia itp.
Przewlekłe niebakteryjne zapalenie gruczołu krokowegozdiagnozowano u pacjentów, którzy skarżą się na przewlekły ból w okolicy prostaty, przy czym nie stwierdzono u nich zakaźnego (bakteryjnego) czynnika wywołującego chorobę. Mimo licznych badań przyczyna tego typu przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego nie jest do końca poznana, jednak istnieją pewne czynniki, które mogą powodować jego rozwój:
- zwiększone ciśnienie prostaty;
- ból mięśni w okolicy miednicy;
- zaburzenia emocjonalne;
- Zaburzenia autoimmunologiczne (przeciwciała, które mają zwalczać infekcje, czasami z jakiegoś powodu atakują komórki gruczołu krokowego);
- aktywność fizyczna;
- nieregularne życie seksualne;
- podnoszenie ciężarów itp.
W niektórych przypadkach zapalenie gruczołu krokowego może wystąpić po wykonaniu zabiegów przezcewkowych, takich jak cewnikowanie cewki moczowej lub cystoskopia, a także po biopsji przezodbytniczej gruczołu krokowego.
Chociaż prawdziwa częstość występowania różnych typów zapalenia gruczołu krokowego nie została ostatecznie ustalona, przedstawiono następujące dane:
- ostre bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego stanowi około 5-10% wszystkich przypadków zapalenia gruczołu krokowego;
- przewlekłe bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego - 6-10%;
- przewlekłe niebakteryjne zapalenie gruczołu krokowego - 80-90%;
- zapalenie gruczołu krokowego, w tym prostatodynia (zaburzenia neurowegetatywne gruczołu krokowego) - 20-30%.
Jeśli zauważysz podobne objawy, skonsultuj się z lekarzem. Nie stosuj samoleczenia - jest to niebezpieczne dla twojego zdrowia!
Objawy zapalenia gruczołu krokowego
Wszystkie formy zapaleniagruczoł krokowy, oprócz bezobjawowego, łączy obecność następujących objawów:
- ból w okolicy lędźwiowej;
- uczucie dyskomfortu przy perystaltyce jelit;
- ból w okolicy krocza lub miednicy;
- zaburzenia pracy dolnych dróg moczowych.
Główne objawy dolnych dróg moczowych w obecności zapalenia gruczołu krokowego:
- częste pragnienie oddawania moczu;
- trudności w oddawaniu moczu, to znaczy słaby strumień i potrzeba „napinania";
- piekący ból lub jego nasilenie podczas oddawania moczu.
U mężczyzn ze zdiagnozowanąostre bakteryjne zapalenie gruczołu krokowegoWystępują bóle miednicy i objawy ze strony układu moczowego, takie jak zwiększone oddawanie moczu i zatrzymanie moczu. Może to prowadzić do rozwoju objawów ogólnoustrojowych, takich jak gorączka, dreszcze, nudności, wymioty i złe samopoczucie. Ostre bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego charakteryzuje się ostrym początkiem choroby z żywym obrazem klinicznym. To poważna choroba.
Mężczyźni ze zdiagnozowanąprzewlekłe bakteryjne zapalenie gruczołu krokowegozwróć uwagę na objawy o charakterze okresowym, które nasilają się i zmniejszają. Wraz z zaostrzeniem odnotowuje się ból i dyskomfort. Wrażenia bólowe są zlokalizowane głównie u podstawy prącia, wokół lub powyżej odbytu. Ból może również wystąpić tuż nad kością łonową lub w dolnej części pleców, rozprzestrzeniając się na penisa i jądra. Defekacja również staje się bolesna. Czasami pojawiają się oznaki infekcji dolnych partii układu moczowego: piekący ból i częste oddawanie moczu, częste parcia. Objawy te można pomylić z objawami ostrego bakteryjnego zapalenia gruczołu krokowego, ale zwykle ma ono nagły początek, dreszcze, gorączkę, osłabienie, ból w całym ciele, w dolnej części pleców, a także w genitaliach, częste i bolesne oddawanie moczu, ból z wytryskiem. Jeśli znajdziesz takie objawy, musisz pilnie skonsultować się z lekarzem.
Jeśli standardowe współczesne badanie nie wykazało, że przewlekły ból jest spowodowany procesem patologicznym w gruczole krokowym, to mamy do czynienia z przewlekłym niebakteryjnym zapaleniem gruczołu krokowego, zwanym równieżzespół przewlekłego bólu miednicy(termin używany od 2003 roku). W obecności zespołu przewlekłego bólu miednicy jakość życia mężczyzny jest znacznie obniżona, ponieważ zespół ten czasami prowadzi do różnych zaburzeń psychicznych i seksualnych:
- zwiększone zmęczenie;
- uczucie bezradności;
- zaburzenie erekcji;
- bolesny wytrysk;
- ból po stosunku itp.
W przewlekłym niebakteryjnym zapaleniu gruczołu krokowego / zespole przewlekłego bólu miednicy występuje uczucie utrzymującego się dyskomfortu lub bólu w dolnej części pleców, częściej u podstawy prącia i okolicy odbytu, przez co najmniej 3 miesiące. Bolesne odczucia są zlokalizowane w jednym „narządzie docelowym" lub kilku narządach miednicy. Najczęściej przy tej postaci zapalenia gruczołu krokowego ból zlokalizowany jest w gruczole krokowym (46%).
W przewlekłym zapaleniu gruczołu krokowego zaburzenia seksualne mają wiele cech. Po pierwsze, w różnym stopniu zaburzone są wszystkie składniki funkcji kopulacyjnej (seksualnej) mężczyzny: libido, erekcja, wytrysk. Po drugie, dysfunkcja seksualna występuje głównie u osób z długą (powyżej 5 lat) historią choroby. Po trzecie, dysfunkcja seksualna jest często głównym powodem szukania pomocy medycznej.
Zaburzenia erekcji stwierdza 30% pacjentów cierpiących na przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego, głównie ze względu na czynnik psychogenny - katastrofalne postrzeganie choroby.
Objawy zapalenia gruczołu krokowego występują co najmniej raz w życiu u 50% mężczyzn.
Patogeneza zapalenia gruczołu krokowego
Mechanizm rozwoju zapalenia gruczołu krokowego jest wieloaspektowy i bardzo złożony. Na jego rozwój zaangażowanych jest wiele czynników. Większość przypadków ostrego bakteryjnego zapalenia gruczołu krokowego jest spowodowana kaskadą procesów wywołanych przez wznoszące się zakażenie cewki moczowej lub refluks śródsterczowy (cofanie się moczu).
Wnikanie drobnoustrojów do gruczołu krokowego jest możliwe drogą wstępującą (przez cewkę moczową) lub transrektalnie drogą limfatyczną. Biegunkę i zaparcia związane z upośledzoną funkcją bariery odbytniczej uważa się za czynnik prowokujący przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego. Jednak mechanizm wnikania drobnoustrojów do prostaty nadal nie jest jasno poznany.
Zaburzenia układu moczowego z zapaleniem gruczołu krokowego mogą wynikać z:
- zwiększenie napięcia mięśni gładkich cewki sterczowej poprzez zwiększenie aktywności receptorów adrenergicznych;
- powiększenie prostaty lub zwężenie cewki moczowej, powodujące turbulentny przepływ moczu, niedrożność ujścia pęcherza moczowego i refluks śródsterczowy.
W przyszłości dochodzi do naruszenia drenażu przewodów gruczołu krokowego, stagnacji wydzieliny gruczołu krokowego, obrzęku, aktywacji kaskady kwasu arachidonowego, zapalenia i niedokrwienia. Powstaje błędne koło zmian patologicznych.
Klasyfikacja i etapy rozwoju zapalenia gruczołu krokowego
Istnieją 4 główne kategorie (typy) zapalenia gruczołu krokowego.
- Ostre bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego(kategoria I).
- Przewlekłe bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego(kategoria II).
- Przewlekłe niebakteryjne zapalenie gruczołu krokowego / zespółprzewlekły ból miednicy (kategoria III). Może być zapalny (kategoria III A) lub niezapalny (kategoria III B).
- Bezobjawowe zapalne zapalenie gruczołu krokowego.Histologiczne zapalenie gruczołu krokowego zidentyfikowane przez biopsję gruczołu krokowego (kategoria IV).
Przewlekłe bakteryjne zapalenie gruczołu krokowegow odróżnieniuPikantny,objawia się nawracającymi epizodami zaostrzenia z obecnością lub brakiem całkowitych remisji między nimi. Objawy są zwykle mniej nasilone niż ostre zapalenie gruczołu krokowego.
Klasyfikacja National American Institutes of Health. . .
- Typ I(ostre bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego) - ostra infekcja gruczołu krokowego: objawy choroby pojawiają się nagle. Dreszcze, gorączka, ból w całym ciele, osłabienie, ból w dolnej części pleców i okolicy narządów płciowych, częste, bolesne oddawanie moczu, ból podczas wytrysku. Potencjalne objawy ostrego bakteryjnego zapalenia gruczołu krokowego obejmują krew w moczu i/lub nasieniu. To jest rzadkie. Jest skutecznie leczony antybiotykami.
- II typ(przewlekłe bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego) - przewlekła lub nawracająca infekcja gruczołu krokowego: objawy są takie same jak w ostrym zapaleniu gruczołu krokowego, ale pojawiają się stopniowo i są mniej nasilone. Może być wymagane kilka kursów antybiotykoterapii.
- III typ(przewlekłe niebakteryjne zapalenie gruczołu krokowego i zespół przewlekłego bólu miednicy): brak oznak infekcji.
- III typ A: obecność leukocytów w ejakulacie / wydzielina prostaty / trzecia porcja moczu po masażu prostaty.
- III B typ: brak leukocytów w wytrysku / wydzielina prostaty / trzecia porcja moczu po masażu prostaty. Ból w dolnej części pleców i okolicy narządów płciowych, częste parcie na mocz, trudności w oddawaniu moczu (często w nocy), pieczenie lub bolesne oddawanie moczu i wytrysk. Stanowi około 90% wszystkich przypadków zapalenia gruczołu krokowego. Nie ma znanych przyczyn ani klinicznie sprawdzonych metod leczenia.
- IV typ(bezobjawowe zapalenie gruczołu krokowego): Czasami zwiększona liczba białych krwinek. Nie wymaga leczenia. Wykryty podczas biopsji prostaty.
Granice między różnymi postaciami zapalenia gruczołu krokowego są zatarte.
Powikłania zapalenia gruczołu krokowego
W przypadku zmian zapalnych gruczołu krokowego w proces patologiczny zaangażowane są pobliskie narządy: guzek nasienny, gruczoły Coopera, pęcherzyki nasienne i tylna cewka moczowa. Infekcja może przenikać jednocześnie do gruczołu krokowego i okolicznych narządów.
Zapalenie pęcherzyków- zapalenie pęcherzyków nasiennych. Bóle zlokalizowane są w okolicy pachwiny i głęboko w miednicy, promieniując do kości krzyżowej. Ból jest zwykle jednostronny, ponieważ oba pęcherzyki nasienne są dotknięte w różnym stopniu. Zapalenie pęcherzyków może przebiegać bezobjawowo. Jedyną skargą pacjentów może być obecność krwi w nasieniu. Odnotowuje się również okresowy ropomocz (ropa w moczu) i ropne zapalenie skóry (ropa w ejakulacie).
Tylne zapalenie cewki moczowej, zapalenie okrężnicy (zapalenie guzka nasiennego). . . W przypadku zapalenia gruczołu krokowego infekcja przenika do guzka nasiennego, wynika to z bliskości gruczołu krokowego do przewodów wydalniczych.
Ropień gruczołu krokowego.Patogeny wywołujące zapalenie gruczołu krokowego mogą również wywoływać ropień gruczołu krokowego. Jest to ciężka choroba septyczna (bakteryjna), której towarzyszy osłabienie, gorączka, dreszcze z lejącym się potem. W niektórych przypadkach obserwuje się zaburzenia świadomości i majaczenie. Pacjent wymaga hospitalizacji.
Stwardnienie prostaty (zwłóknienie).Jest to późne powikłanie zapalenia gruczołu krokowego, które polega na zastąpieniu tkanki gruczołu krokowego bliznami (zwyrodnienie tkanki łącznej, czyli miażdżyca), co prowadzi do tego, że gruczoł obkurcza się, zmniejsza rozmiar i całkowicie traci swoją funkcję. Z reguły objawy miażdżycowe rozwijają się długo po rozpoczęciu procesu zapalnego w gruczole krokowym.
Torbiele prostaty.Te formacje mogą przyczyniać się do tworzenia kamieni w gruczole krokowym. Obecność infekcji w torbieli może prowadzić do ropnia prostaty. Zdiagnozowanie torbieli prostaty za pomocą ultrasonografii nie jest trudne. Można je również wykryć za pomocą cyfrowego badania odbytniczego.
Kamienie prostaty.Są dość powszechne. Przyczyny choroby nie są w pełni zrozumiałe, ale większość ekspertów zgadza się, że powstają one w wyniku przedłużonego procesu zapalnego w gruczole krokowym. Kamienie są pojedyncze i wielokrotne, o średnicy od 1 do 4 mm. Duże kamienie są rzadkie. Kamienie zatykają gruczoł, przez co tajemnica się w nim zatrzymuje, gruczoł jest nadmiernie rozciągnięty i tworzą się oddzielne cysty, w które wchodzi infekcja. Pacjenci z kamieniami w gruczole krokowym zmagają się z ciągłym tępym bólem w kroczu. Bolesne odczucia rozprzestrzeniają się na żołądź prącia i powodują częste parcie na mocz, które staje się trudne i bolesne.
Bezpłodność. Przewlekłe, długotrwałe zapalenie gruczołu krokowego przede wszystkim ogranicza motorykę plemników, czyniąc je całkowicie unieruchomionymi. Jedną z konsekwencji jest naruszenie ich produkcji, tworzenie niedojrzałych plemników o nienormalnie zmienionym kształcie (i ich mniejszej liczbie niż wcześniej).
Zaburzenia wytrysku.Zapalenie gruczołu krokowego we wszystkich postaciach powoduje dysfunkcję seksualną. Początkowo pacjenci mają do czynienia z przedwczesnym wytryskiem, mając normalną erekcję, która następnie słabnie, a stopień orgazmu maleje. Przedłużające się występowanie przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego przyczynia się do zmniejszenia produkcji męskich hormonów płciowych i osłabienia libido.
Zaburzenie erekcji.Opisano związek między przewlekłym zapaleniem gruczołu krokowego / zespołem przewlekłego bólu miednicy a zaburzeniami erekcji. To zaburzenie jest szczególnie bolesne dla mężczyzn.
Diagnoza zapalenia gruczołu krokowego
Pojawienie się pierwszych oznak zapalenia gruczołu krokowego wymaga natychmiastowej pomocy lekarskiej. Urolog wykluczy wiele chorób o podobnych objawach i określi, do której kategorii (typu) należy choroba. Przed wyborem leczenia specjalista przeprowadzi niezbędne badania i zaproponuje poddanie się testowi ewaluacyjnemu.
Jakie pytania może zadać lekarz
Podczas wizyty lekarz na pewno określi: czas trwania klinicznych objawów choroby, lokalizację i charakter bólu, na przykład w kroczu, mosznie, penisie i wewnętrznej stronie uda; zmiany w charakterze nasienia (obecność ropy i krwi).
W recepcji urolog zaproponuje wypełnienie specjalnych kwestionariuszy, jednym z nich jest wskaźnik objawów przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego.
Pacjent powinien zadawać lekarzowi pytaniao tym, jakie testy i badania będą musiały zostać wykonane, jak się do nich przygotować, jakie leczenie planuje przepisać i gdzie mogę uzyskać więcej informacji o chorobie.
Przewlekłe bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego rozpoznaje się, gdy objawy utrzymują się przez co najmniej trzy miesiące.
Ankieta obejmie:
- Badanie per rectum gruczołu w celu określenia stopnia powiększenia prostaty i jego konsystencji.
- Testy wydzielin prostaty, moczu i/lub wytrysku.
- Identyfikacja infekcji układu moczowo-płciowego.
- Badanie ultrasonograficzne układu moczowego (nerki, prostata, pęcherz moczowy z oznaczeniem zalegającego moczu).
- Badanie urodynamiczne.
W przypadku ostrego bakteryjnego zapalenia gruczołu krokowego opuchnięty i bolesny gruczoł krokowy można wykryć badaniem palcowym odbytnicy. Masaż prostaty jest przeciwwskazany, ponieważ może prowadzić do bakteriemii i sepsy.
Najważniejszym badaniem w badaniu pacjentów z ostrym bakteryjnym zapaleniem gruczołu krokowego jest posiew wydzieliny gruczołu krokowego. W celu sklasyfikowania przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego nadal ważnymi metodami są posiewy ilościowe i mikroskopia próbek moczu oraz wydzielin gruczołu krokowego uzyskanych po masażu gruczołu krokowego.
Androflor - kompleksowe badanie mikrobiocenozy układu moczowo-płciowego u mężczyzn metodą PCR. Pozwala określić skład jakościowy i ilościowy mikroflory. Służy do diagnozowania i kontrolowania leczenia zapalnych chorób zakaźnych układu moczowo-płciowego.
Po zidentyfikowaniu przyczyny choroby lekarz zaleci przebieg leczenia. Należy pamiętać, że standardowe metody tylko w 5-10% przypadków pozwalają wykryć infekcję, która ostatecznie prowadzi do zapalenia gruczołu krokowego.
Jaki jest związek między zapaleniem gruczołu krokowego, specyficznym antygenem prostaty (PSA) a rakiem prostaty?
Pomiar całkowitego poziomu PSA i wolnego PSA w zapaleniu gruczołu krokowego nie dostarcza dodatkowych informacji diagnostycznych. Wiadomo, że u 60 i 20% pacjentów z ostrym i przewlekłym bakteryjnym zapaleniem gruczołu krokowego wzrasta odpowiednio poziom antygenu specyficznego dla prostaty (PSA). Po zakończeniu leczenia poziom PSA spada u 40% pacjentów. PSA nie jest uważany za specyficzny marker raka prostaty, ponieważ poziomy PSA mogą być podwyższone w łagodnym przeroście prostaty i zapaleniu prostaty.
Leczenie zapalenia gruczołu krokowego
Wiodącą rolę w leczeniu patologii przypisuje się terapii lekowej.
Leczenie alfa1-blokerami
Alfa1-blokery są przepisywane pacjentom, którzy skarżą się na trudności z oddawaniem moczu. Leki te ułatwiają oddawanie moczu i rozluźniają mięśnie gruczołu krokowego i pęcherza moczowego. Niektórym pacjentom przepisuje się leki obniżające poziom hormonów, co może pomóc zmniejszyć gruczoł i zmniejszyć dyskomfort. Środki zwiotczające mięśnie mogą pomóc złagodzić ból spowodowany obrzękiem prostaty wywierającym nacisk na pobliskie mięśnie. W przypadku bólu mogą pomóc niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ).
Standardowa antybiotykoterapia w większości przypadków nie prowadzi do zmniejszenia liczby nawrotów choroby, dlatego często stosuje się podejście zintegrowane i jest również przepisywaneleki pomocnicze: biostymulatory, wyciągi z różnych roślin i owadów oraz ich biologiczne składniki, które mogą występować w formieczopki doodbytnicze. . . Pomimo dużego arsenału leków skuteczność ich stosowania pozostaje niewystarczająca.
Fizjoterapia w leczeniu zapalenia gruczołu krokowego
W przypadku przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego kategorii II, III A i III B można dodatkowo zastosować metody fizjoterapeutyczne:
- masaż gruczołu krokowego (prostaty);
- laseroterapia;
- hipertermia mikrofalowa i termoterapia;
- stymulacja elektryczna modulowanymi prądami elektrod skórnych lub odbytniczych;
- akupunktura (akupunktura).
Skuteczność i bezpieczeństwo tych terapii są nadal badane. Stosowany również w leczeniu zapalenia gruczołu krokowegometody ludowe, np.hirudoterapia.Nie udowodniono skuteczności i bezpieczeństwa tej metody leczenia zapalenia gruczołu krokowego.
Wstrzyknięcie komórek macierzystych
Terapia komórkowa (zastrzyki z komórek macierzystych) w leczeniu zapalenia gruczołu krokowego jest obecnie obiecującą techniką we wczesnych stadiach rozwoju. Na chwilę obecną, jeśli chodzi o wstrzykiwanie komórek macierzystych do prostaty, możemy mieć jedynie hipotezy dotyczące jej mechanizmów, a także dane empiryczne uzyskane przez poszczególne grupy badaczy.
Chirurgiczne leczenie zapalenia gruczołu krokowego
Metody chirurgiczne stosuje się wyłącznie w leczeniu powikłań zapalenia gruczołu krokowego - ropnia i ropienia pęcherzyków nasiennych.
Odrębnego rozpatrzenia wymaga leczenie zespołu przewlekłego bólu miednicy. Bezobjawowe zapalenie gruczołu krokowego (kategoria IV) nie powinno być leczone, chyba że pacjent planuje operację prostaty. W takim przypadku pacjent otrzymuje profilaktyczny kurs antybiotykoterapii.
Dieta i styl życia na zapalenie gruczołu krokowego
Nie jest wymagana specjalna dieta na zapalenie gruczołu krokowego, ale spożywanie dużej ilości warzyw, chudego mięsa i produktów mlecznych poprawi pracę jelit. Ważne jest, aby spożywać wystarczającą ilość błonnika, pokarmy bogate w witaminę E (kiełki pszenicy, olej kukurydziany itp. ), cukier należy zastąpić naturalnym miodem. Właściwe odżywianie w przypadku zapalenia gruczołu krokowego może poprawić funkcjonowanie jelit i zmniejszyć prawdopodobieństwo nawrotu lub przyspieszyć powrót do zdrowia. Zaleca się przestrzeganie zdrowego stylu życia, picie większej ilości płynów oraz ograniczenie kofeiny i alkoholu.
Prognoza. Profilaktyka
Ostre zapalenie gruczołu krokowego często staje się przewlekłe, nawet przy odpowiednim i odpowiednim leczeniu.
Pełne wyzdrowienie nie zawsze jest możliwe, jednak przy prawidłowej konsekwentnej terapii i przestrzeganiu zaleceń lekarza można wyeliminować dyskomfort i ból. Niezależnydomowe leczenie zapalenia gruczołu krokowegomoże być niebezpieczne i prowadzić do komplikacji.
Nie wszystkie przypadki zapalenia gruczołu krokowego można zidentyfikować jako przyczynę, ale istnieje wiele kroków, które można podjąć, aby zapobiec wystąpieniu zapalenia gruczołu krokowego. Te same kroki mogą pomóc w kontrolowaniu istniejących objawów:
- Pij dużo płynów. Picie dużej ilości płynów prowadzi do częstego oddawania moczu, ułatwiając w ten sposób wypłukiwanie czynników zakaźnych z cewki moczowej stercza.
- Regularnie opróżniaj pęcherz.
- Unikaj podrażnienia cewki moczowej. Ogranicz spożycie kofeiny, pikantnych potraw i alkoholu.
- Zmniejsz nacisk na prostatę. Mężczyźni, którzy często jeżdżą na rowerze, muszą używać dzielonego siedzenia, aby zmniejszyć nacisk na obszar prostaty.
- Pozostań aktywny seksualnie.